Harald Linkels, voorzitter Pensioenfonds Caribisch Nederland – Foto: Belkis Osepa
KRALENDIJK – “Verduistering? Dat kan ik absoluut niet plaatsen. Als de situatie echt zo erg was als 50PLUS doet voorkomen, dan had ik wel demonstrerende mensen verwacht voor ons kantoor.” Aan het woord is Harald Linkels, voorzitter van de stichting Pensioenfonds Caribisch Nederland (PCN).
Afgelopen weekend kwam PCN, waar de ambtenaren van Bonaire, Sint Eustatius en Saba bij zijn aangesloten, negatief in het Nederlandse nieuws. Jan Nagel, Eerste Kamerlid voor ouderenpartij 50Plus luidde de noodklok: “Miljoenen aan verdwenen pensioenen.” Zo’n driehonderd ambtenaren zouden het pensioen dat ze voor 10.10.10 hadden opgebouwd, zijn kwijtgeraakt. “Verduistering”, noemde Nagel het.
Die suggestie werpt PCN verre van zich. Wel erkent het pensioenfonds dat er een probleem is met een paar honderd dossiers. “Maar de ernst daarvan loopt sterk uiteen. Soms klopt een geboortedatum niet, of iemand blijkt in maart in dienst te zijn getreden, terwijl hij pas in juni werd aangemeld bij het pensioenfonds. En dan zijn er enkele extreme gevallen, waarin iemand bijvoorbeeld een aantal pensioenjaren kwijt is.”
Foutieve aanmeldingen
Die problemen zijn ontstaan op 10 oktober 2010. Toen de verantwoordelijkheid voor de pensioenen van ambtenaren van de BES-eilanden werd overgedragen van het Algemeen Pensioenfonds Nederlandse Antillen (APNA) naar PCN.
Linkels: “In 2013 kregen we de dossiers. Die hebben we stuk voor stuk geanalyseerd. Dit is niet alleen een probleem van PCN, of van APNA, maar ook van de werkgevers. Als die hun werknemers destijds niet goed hebben aangemeld, zijn ze niet of niet juist in de administratie opgenomen.”
Situatie per eiland verschillend
Op Statia zijn de problemen het grootst, Bonaire heeft zijn zaken goed op orde. Linkels illustreert dat met een voorbeeld van een Bonairiaanse onderwijzeres: “Ze verhuisde naar Sint Maarten, werkte daar één jaar, en kwam toen weer terug. Ze had toen opnieuw bij APNA aangemeld moeten worden, maar dat is niet gebeurd. Daardoor zou ze zeventien pensioenjaren missen. Maar Bonaire – toen nog Eilandgebied – had alles keurig bijgehouden, waardoor haar dossier weer op orde is. Maar er zijn helaas ook plekken waar dat niet het geval is.”
Het achterhalen van de juiste gegevens kost vaak tijd. “Kijk, die openbare lichamen, daar kun je nog naartoe gaan, kijken in de loonadministratie. Maar als iemand heeft gewerkt voor het land Nederlandse Antillen, maar geen loonstrookjes of wat ook heeft om dat te bewijzen, dan is het probleem groter. Bedenk ook: het gaat om pensioenopbouw. Soms onderzoeken we wat er 20 jaar, 35 jaar geleden in een dossier is gebeurd. Dan praat je over de periode voor de computers, soms is het nodig om er een loonkaart van het jaar 1973 bij te pakken.”
Pensioenfonds onder vergrootglas
Het Ministerie van Binnenlandse Zaken is op de hoogte van wat er speelt, zegt Linkels: “Dit was al lange tijd bekend. De problemen voor individuen wil ik absoluut niet bagatelliseren, maar PCN is altijd open geweest. Daarbij ligt het pensioenfonds onder het vergrootglas van De Nederlandse Bank. En die is héél streng. De hele pensioenadministratie gebeurt in Nederland. Ik wijd het echt aan de ontvlechting van een land en de instituten die daarbij horen.”
Waarop Nagel baseert dat er miljoenen weg zouden zijn, weet ook Linkels niet: “Als de pensioenen nog niet eens zijn vastgesteld, weet je ook niet wat de claim zou kunnen zijn. Maar het heeft niet de omvang die gesuggereerd wordt.”
Door Janita Monna