Gedeputeerde Chris Johnson (Saba). Foto: Pieter Hofmann.
DEN HAAG – De Sabaanse gedeputeerde Chris Johnson wil dat de taken van de Rijksvertegenwoordiger voortaan onder die van de drie gezaghebbers vallen. In plaats daarvan moet er een zogeheten BES-raad komen. Daarin komen politici die de BES-eilanden goed kennen.
Dat voorstel heeft Johnson vorige week gedaan in reactie op het evaluatierapport van de commissie-Spies.
Rijksvertegenwoordiger kwetsbaar
De commissie concludeert dat de positie van Rijksvertegenwoordiger kwetsbaar is en niet in staat om het verschil te maken. Johnson is het daarmee eens. “Zie de BES-raad als een soort Raad van Advies, zoals we vroeger hadden. Daarin zaten ervaren politici van verschillende partijen, van beide kanten van de oceaan. Zij kennen de verschillen, maar vertegenwoordigen ook de Nederlandse belangen, dus niemand hoeft ze te wantrouwen.”
In het idee van de gedeputeerde buigt de BES-raad zich over wetten en voorstellen. Belangrijk is ook dat het meer zeggenschap legt bij de eilanden. Johnson: “Kijk naar artikel 212 van de WolBES. De bedoeling van de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is om taken te decentraliseren. Maar dat is in de afgelopen vijf jaar niet besproken.”
Menselijk gezicht
De gedeputeerde: “De BES-raad kan ook per eiland kijken als het gaat om de taakverdeling. Dan kijk je of een eiland ergens klaar voor is of niet.”
Johnson: “De BES-raad zou een entiteit zijn die een menselijk gezicht geven aan het bestuur, eentje die ‘common sense’ gebruikt. Die twee dingen missen we op dit moment.” Voorbeelden daarvan heeft Johnson genoeg. “Wij moeten wettelijk verplicht zes weken adverteren als de Medical School een hoogleraar microbiologie zoekt. Ondertussen weten wij heel goed dat er niet één hoogleraar microbiologie werkloos is, dus het kost tijd en is niet efficiënt.”
Controle
Op meerdere beleidsterreinen overheerst bij Johnson een gevoel dat Nederland teveel bepaalt. Johnson: “Sommige wetten slaan nergens op. Die geven Haagse belangen weer, maar niet die van de mensen op Saba.”
“Ik wil weten wat het betekent om bij Nederland te horen. Stel, een Tweede Kamerlid zou voorstellen om mensen uit een andere Nederlandse gemeente een lager pensioen te geven. Alle Kamerleden zouden reageren met nationalistisch getinte toespraken die een beroep deden op het Nederlander-zijn. Ze zouden zeggen: dit pikken we niet, alle Nederlanders hebben dezelfde rechten. Wij missen zo’n principe als het gaat om de rechten van de BES-eilanden ten opzichte van Nederland.”
Medische uitzendingen
Toch wil Johnson de tijd van de Nederlandse Antillen niet romantiseren. “Het land had 5 miljard gulden schuld. Ons budget was een verlanglijst: er was 27 miljoen gulden begroot en we konden 12 miljoen uitgeven. Saba had vaak geen geld voor medische uitzendingen. Als iemand uitgezonden moest worden, moesten gedeputeerde Bruce Zager en ik daarover beslissen. Dat moet aan artsen zijn, niet aan politici.”
Door Pieter Hofmann