Joline voor MillybyMichelle tijdens New York Fashion Week – foto: Joline Braun
WILLEMSTAD – New York, Londen, Milaan en Parijs worden elk najaar overspoeld door modeontwerpers die de haute couture ten toon spreiden, geshowd door exotische vrouwen afkomstig uit alle delen van de wereld. Een nieuwe generatie Curaçaose modellen zoals Stephany Francisca en Joline Braun, zijn ook doorgedrongen tot de internationale runways.
De modemaand begint in New York, op 10 september, passeert Londen en Milaan en eindigt in Parijs op 6 oktober 2015.
Joline Braun, die vertegenwoordigd wordt door Premier Model Management en Supreme Management en in New York woont, heeft een goed jaar. Vorig jaar liep ze tijdens ‘Fashion Week’ de shows van DKNY, rag & bone, en Marc Jacobs. Deze periode had ze niet het reguliere showpakket, maar vanaf februari 2016 zal ze regelmatig lopen. Ze liep ook de show van MillybyMichelle tijdens ‘Fashion Week’ in New York vorige week.
Ingewikkeld
Curaçao heeft een ingewikkelde relatie met de mode. Men ziet de ambitie om model te worden als een fantasie en de modellenindustrie krijgt weinig steun. Miki Eustachia, een bekende modellencoach en eigenaar van Emilka Model Management, wil hierin verandering brengen. Al zeven jaar organiseert Miki de Curaçao Model Search en heeft ze de carrières helpen lanceren van diverse lokale modellen zoals Yu-Lian Dijkhoff, Shafni Vierbergen, Danielle Rosalia en Mishanou Silvania. “Er is veel lokaal talent en we springen in het oog in New York en Londen, maar het platform moet groeien en de contacten moeten zich uitbreiden”, zegt ze.
Stephany betaalt zelf haar reis naar Fashion Week – foto: Stephany Francisca
Stephany Francisca, eerste finaliste bij Caribean Next Top Model en ondernemer die nu in Londen studeert, kan ook vertellen over de uitdagingen die een lokaal model tegenkomt. Stephany werd verliefd op het modellenvak, maar moest keihard werken omdat ze nooit een contract kreeg bij een internationaal modellenagentschap. Toch heeft ze diverse ‘Fashion Weken’ gelopen in New York en Parijs, voornamelijk door haar moed en omdat ze op eigen kosten een vliegtuig nam om shows te gaan lopen. “Ik geef toe dat ik laat begonnen ben, maar ik was van jongs af aan heel ambitieus en analytisch. Voor een model die het bijna allemaal zelf heeft moeten regelen heb ik aardig verdiend.”
“Curaçao heeft veel potentieel want het is een multicultureel land, maar het Curaçaose model moet wel ‘iets’ hebben. Momenteel moeten zwarte modellen super exotisch en ‘vreemd’ zijn om in het oog te springen”, zegt ze. “Europa is ook een alternatief, omdat we als Nederlanders geen visum nodig hebben.” Maar volgens Stephany zijn er in de Europese modellenwereld weinig opties voor etnische modellen. Het geld zit in redactionele campagnes en de promotie van schoonheidsproducten, legt ze uit. “In het buitenland merk je al gauw dat gemengde en lichte modellen ‘safe’ zijn, en commerciëler.”
Supermodel
Zal er ooit een Curaçaos supermodel zijn? Volgens Stephany en Miki wel, maar dan moet er een solide platform zijn met goede begeleiding. Beiden vinden dat een lokaal model met een goed agentschap in zee moet gaan, die haar goed promoot en deuren voor haar opent. Volgens Miki lijkt het wel of Curaçaose modellen nog niet hongerig genoeg zijn om internationaal door te breken. De rol van de ouders is ook cruciaal. “Als één het haalt dan zullen de ouders gaan geloven in modelleren, zoals ze in baseball geloven”, concludeert Stephany.
Door Deya Mensche