Delegaties praten over geschillenregeling op het IPKO – Foto: Pieter Hofmann
DEN HAAG – Op de tweede dag van het Interparlementair Koninkrijksoverleg (Ipko) zijn de vier landen het eens geworden over een geschillenregeling. Er komt een onafhankelijk orgaan dat bindende uitspraken gaat doen over de juridische interpretatie van het Statuut.
Het is nog niet bekend welk orgaan in de toekomst uitspraak gaat doen bij dergelijke geschillen. Dat kan een bestaand Hoog College van Staat zijn, of een nieuw op te richten Hof. Op de Koninkrijksconferentie in juni moet een definitief besluit genomen worden.
Met de regeling moeten juridische geschillen over de uitleg van het Statuut tussen twee landen in het Koninkrijk voorgelegd worden aan een onafhankelijke instantie. Eerst wordt bij conflicten geprobeerd om te bemiddelen. In dit stadium kunnen deskundige instanties zoals bijvoorbeeld de Hoge Raad of de Raad van State, bemiddelen bij conflicten. Als de bemiddeling niet slaagt en het gaat om een juridische interpretatie van het Statuut, dan kan de geschillenregeling ingezet worden om het pleit te beslechten.
De geschillenregeling is niet toe te passen bij conflicten over Rijkswetten, Algemene Maatregelen van Rijksbestuur en besluiten die zijn gebaseerd op overeenkomsten die tussen landen zijn gesloten.
De vergadering werd vanmorgen meerdere keren geschorst voor overleg. Na de pauze bleken de partijen een compromis bereikt te hebben.
Bindende uitspraak
René Herdé (Aruba) is de Nederlandse delegatie dankbaar: ‘Jullie hebben veel gedaan om dit te bereiken. Wij weten wat jullie hebben moeten inleveren. Dit is een belangrijk gebaar voor samenwerking in het Koninkrijk.’
Basis gelegd
De politici zijn eensgezind tevreden met het bereikte compromis. Marijke Linthorst, delegatieleider van Nederland, spreekt van een ‘gigantische prestatie die wij als Ipko geleverd hebben.’
Sarah Wescot-Williams (Sint Maarten): ‘Dit is een heel grote stap. We zijn erg blij dat we zover zijn gekomen. De basis is gelegd om verder te gaan, hiermee moeten de regeringen uit de voeten kunnen.’
Door Pieter Hofmann