De zeven gewonde omstanders zullen een vordering indienen tegen de vijf verdachten – foto: José de Bruin
WILLEMSTAD – Op 15 juli van vorig jaar stonden ze bij de aankomsthal van Hato toen rivaliserende bendes er een massale schietpartij aanrichtten: Jaap Dicke en zijn vrouw Piti Mollema, Chloe Jansen en een Nederlandse toerist met zijn twee zoontjes. De één is boos, angstig, de ander is vooral dankbaar.
“Wij realiseren ons dat we er nog zijn en met elkaar verder kunnen gaan. Een geschenk”, zegt Jaap Dicke. Bij de schietpartij werd hij in zijn lies geraakt. Het bloed gutste er uit. Dicke verloor het bewustzijn. Bendeleden van No Limit Soldiers openden het vuur op twee leden van Buena Vista City en schoten ze dood. Ook Dicke werd geraakt en vocht voor zijn leven.
Anneke Polak luistert naar het verhaal van de onschuldige slachtoffers van de schietpartij
“Mijn leven hing aan een zijden draadje”, vertelt Dicke, hij is nog steeds niet hersteld van zijn schotwonden. “Ik heb nu een stijf been, er is een kunstader in gevlochten. Er zit nog veel te veel vocht in. Ik heb nu een gehoorapparaat en mijn oog is gelaserd.”
Dicke werd tijdens de schietpartij geholpen door een Nederlandse toerist. Die stond samen met zijn twee kinderen op de luchthaven vrienden op te wachten. De schietpartij beheerst thuis nog elke dag hun leven. “Mijn zoon heeft een gedaanteverwisseling ondergaan, van een zachtaardig jongetje naar een uiterst agressief jongetje. Als ik hem even alleen laat in de supermarkt, plast hij in zijn broek.”
Slachtofferhulp
De jongen is nu tien en is sinds terugkomst in Nederland in therapie. “Op Curaçao kregen we hulp van Slachtofferhulp. Ze wilden graag helpen maar dat ging amateuristisch. Ik vraag me af of ze bij machte waren, of ze de impact konden overzien van wat er gebeurd was, of ze genoeg opgeleid waren om zulke hulp te geven. Curaçao staat voor ons nu gelijk aan een onveilig gevoel.”
Ze komen dit jaar toch terug, want de hele familie woont hier. “We gaan proberen of we niet via de aankomsthal naar buiten hoeven.” Piti Mollema ging de dag na de schietpartij alweer terug naar Hato. “Mijn auto stond daar nog. Ik vond het fijn om die confrontatie aan te gaan. Ik heb even goed gekeken hoe het nu was en waar die schoten vandaan waren gekomen.”
Wie de hele schietpartij nog regelmatig herbeleeft in haar nachtmerries, is Chloe Jansen. Zij werd door een kogel in haar borst geraakt en is nog altijd niet volledig hersteld. “Ik slaap niet goed, heb nog veel pijn, het beperkt me in mijn dagelijks leven. Ik kan autorijden maar krijg snel pijn, ik kan naar de gym maar kan maar een paar oefeningen doen.”
Die gym is belangrijk voor haar, want Jansen deed mee aan een miss-verkiezing in het buitenland. “Die heb ik moeten afzeggen. Mijn modellencarrière staat nu op pauze. En ook bij mijn bijbaan kan ik geen zware dingen tillen, maar ik heb toch centjes nodig. Ik loop achter met school. Het rare is dat de artsen niets kunnen vinden op echo’s, foto’s. Maar de pijn is er.”
Psycholoog
Naar een psycholoog gaat zij niet. “Ik geloof daar niet zo in. En ik wil er niet over praten. Als mensen me vragen hoe het gaat zeg ik dat ik oké ben, want ik heb geen zin om er over te praten. Ik ga deze week naar de zittingen in de rechtbank, ik wil zien wie er schuldig zijn aan wat ik nu meemaak. Ik hoop dat ze een passende straf zullen krijgen.”
Donderdag 28 en vrijdag 29 mei staan de vijf verdachten terecht.
Door Anneke Polak