Edmundo 'Benny' Fonseca (l), sergeant Inardo Clemencia (m) en luitenant Henry Prince (r)

Edmundo ‘Benny’ Fonseca (l), sergeant Inardo Clemencia (m) en luitenant Henry Prince (r) | Foto: Dick Drayer

WILLEMSTAD – Zeventig jaar na de bevrijding van Nederland en beëindiging van de oorlog op Curaçao heeft een deel van de Curaçaose schutters nog steeds geen erkenning gekregen in de vorm van een herdenkingskruis.

Dat zegt de 94-jarige Henry Prince, die zelf wel zo’n herdenkingskruis ontving. Hij gaf hem in bruikleen aan de tentoonstelling ‘Guera na Kòrsou’, die tot juli te zien is in het Curaçaosche Museum in Willemstad.

Dick Drayer sprak met de oud-Schutters na de opening van ‘Guera na Kòrsou’

Militia
Zowel op Aruba als op Curaçao werden lokale militia opgericht, omdat er te weinig Nederlandse manschappen op de eilanden waren. Die konden na de overgave van Nederland op 10 mei 1940 ook niet meer gestuurd worden. 3000 Schutters werden in verschillende lichtingen opgeroepen op Curaçao; 117 van hen zijn nu nog in leven. Een deel was bij de opening van de tentoonstelling door prinses Beatrix op 2 mei.

Edmundo ‘Benny’ Fonseca (87) herinnert zich alles nog goed. De uniformen van de Schutterij trokken weliswaar de aandacht van de meisjes, veel soldij kreeg je niet. “4 gulden 20 per week, en je moest je hand er nog voor ophouden. Toen ik werd opgeroepen ging ik, het was tenslotte dienstplicht en als je werd afgekeurd had dat misschien gevolgen voor je carrière later.”

Prinses Beatrix ontmoet de Schutters | Foto: Iraisa Zimmerman

Prinses Beatrix ontmoet de Schutters | Foto: Iraisa Zimmerman

De black-out op het eiland maakte op alle drie de schutters indruk. “Ruim drie jaar lang was Curaçao gehuld in het donker na zonsondergang. Om te voorkomen dat de Duitsers zouden schieten. Die lagen in hun onderzeeboten voor de kust in afwachting van de tankers uit Venezuela. Curaçao leverde ruim 90 procent van de brandstof voor de geallieerden. Curaçao was daardoor een strategisch doelwit voor Hitler-Duitsland.

Film
“Het ironische is”, zegt Fonseca, “dat er verhalen zijn die stellen dat door de verduistering de onderzeeboten dichtbij de kust konden komen en dat Duitsers aan land kwamen en gesignaleerd werden in het Roxy Theater, terwijl ze een film keken.” Prince moet er hartelijk om lachen, want volgens hem is het niet waar. Die lach verdwijnt als het oorlogsherinneringskruis ter sprake komt. “Alle Schutters hebben daar recht op”, aldus Prince.

Door Dick Drayer