KRALENDIJK – ‘De jeugd van Bonaire verdient meer aandacht. Een strenger aanpak is nodig, anders gaat de jeugd ten onder.’ Drie burgers van Bonaire praten met elkaar over wat ze zoal vinden van de jongeren op het eiland. ‘Jongeren claimen vaak hun rechten, maar vergeten hun plichten.’ Wat moet er dan gebeuren? ‘Het huidige jeugdbeleid en de jeugdzorg op Bonaire moeten op de schop.’
Dat is de strekking van een groepsgesprek op het Wilhelminaplein in Kralendijk. Wat wensen de burgers voor Bonaire in 2015? Het eerste antwoord ging snel richting de politiek: ‘Dat politieke partijen ophouden om het volk tegen elkaar op te ruien en dat Bonairianen nadenken over de toekomst van hun eiland.’ Al snel ging het gesprek een andere richting uit.
Belkis Osepa praat met Bonairiaanse burgers die zich zorgen maken over de jeugd
Strengere aanpak
Hetty Burgos heeft voor haar pensionering jarenlang met jongeren gewerkt, onder andere in de gezinsvoogdij. Taxichauffeur Ronny Bernabela ziet veel gebeuren op straat. Met drie zoons ondervindt hij thuis zelf hoe er met de jeugd wordt omgegaan. Het staat haaks op de strengere aanpak die hij nodig vindt. Larry van der Ree werkt in de bouw en reageert fel op het gedrag dat hij ziet van sommige jongeren: “Ze groeien soms op als tuig.”
Het gaat niet over alle jongeren op Bonaire, maar daar waar het wel mis gaat, schort het aan huiselijk structuur, is er een te vrijblijvend aanpak door de jeugdzorg en normen en waarden worden onvoldoende ingeprent.
Negatief
Bernabela vertelt dat er nu veel goed gaat op Bonaire. “We hebben betere scholen, betere zorg en er wordt gewerkt aan de infrastructuur. We moeten stoppen om Nederland zo negatief aan te kijken.”
Over het uit Nederland overgewaaide jeugdbeleid zijn deze burgers niet te spreken. Er wordt alsmaar nadruk gelegd op de rechten van de kinderen, maar er wordt niet gewezen op de plichten en het naleven van elementaire regels.
Bernabela: “In onze tijd sprak je over de normen en waarden. Als je dat nu ter sprake brengt, ben je tegen de wet. Ik zie kinderen van 14 en 15 jaar op straat met drank in de hand. Dat kan niet, maar men vindt het goed.”
Burgos: “Toen ik gezinsvoogd was plukte ik ze van de straat en bracht ik ze meteen naar huis. Nu mag dat niet. Als je dat doet, ben je fout bezig. Je doet iets tegen de wet.”
Gezin
Het grote cultuurverschil tussen Europees Nederland en Caribisch Nederland is de structuur waarin de kinderen opgroeien. Bernabela vertelt dat het gezin hier niet de hoeksteen is van de gemeenschap. “De meeste zijn gebroken gezinnen. Dat is het probleem.”
Bernabela en Burgos willen voor 2015 een ander jeugdbeleid en jeugdzorg. Nederland moet beter naar de Bonairianen zelf luisteren en de regels en wetten die gaan over de aanpak van de jeugd, niet vanuit Den Haag opstellen. “Stuur desnoods gemeente ambtenaren hierheen.”
Vrijetijdsbesteding
Van der Ree slaat de spijker op de kop als het gaat om de oorzaak van het gedrag van sommige jongeren: “Er is niet genoeg vrijetijdsbesteding. De overheid moet clubhuizen neerzetten. De meeste kinderen lopen op straat rond na schooltijd. Daar komen problemen van.”
Door Belkis Osepa