WILLEMSTAD – In de tuin van het hospice zitten geliefden, zussen, broers, kinderen en andere naasten bij elkaar. Het is druk bij de herdenking van hospice Arco Cavent, die in het teken staat van alle bewoners die het hospice heeft gekend.
Rosemarie heeft vochtige ogen maar een ontspannen glimlachje om haar mond. Naast haar zitten veel vrienden van haar zus Eva, die anderhalf jaar geleden als eerste bewoonster werd verwelkomd. “Om hier in het hospice terug te zijn roept enorm veel herinneringen op. Ik had niet verwacht dat ik er zo emotioneel onder zou zijn, maar het doet me wel goed.”
Anneke Polak was bij de herdenking en maakte deze reportage
Op de bijeenkomst worden gedichten door vrijwilligers en nabestaanden voorgelezen, in het Nederlands en in het Papiaments. Voor elke overleden bewoner wordt een kaarsje gebrand. Rosemarie kent het hospice bijna als haar eigen huis. Ze kwam haar zus elke dag opzoeken. “We hebben intens veel quality time gehad hier.” Het was slikken toen Eva overleed. “Na zoveel warmte en vriendelijkheid sta je er ineens alleen voor. Een heel raar gevoel is dat.”
Nazorg
De herdenking is een steun voor de nabestaanden in deze decembermaand. Velen komen toch nog eens langs bij het hospice, merkt directeur van het hospice Rianne van Gestel. “Soms om nog even de omgeving te voelen maar ook om de vrijwilligers even te zien. Met 65 vrijwilligers kunnen ze 65 keer hetzelfde verhaal vertellen en dat helpt bij het verwerken.” Een van die vrijwilligers is bezig om zich te scholen voor het geven van professionele nazorg. “Dat we dat straks kunnen bieden, staat hoog op mijn wensenlijst.”
Door Anneke Polak