WILLEMSTAD – Het begon op een woensdag in juli 2014. Ik voelde me die dag wat misselijk. De volgende dag zat ik ‘s morgens te werken achter de computer. Rond het middaguur kreeg ik hoofdpijn. Ik besloot een uurtje te gaan liggen. Daarna brak er echt wat los.
Ik was er van overtuigd dat ik dengue had omdat ik gewrichtspijn had en hoge koorts. Ik dacht niet meteen aan chikungunya. Het virus was reeds op het eiland opgedoken, maar nog grotendeels onbekend. Ook bij mij.
Gewrichten
Een bonkende hoofdpijn concentreerde zich achter mijn ogen en deed denken aan migraine. Verder deden alle gewrichten in mijn lichaam pijn en had ik koorts die binnen een paar uur opliep tot over de 39 graden Celsius. Lopen was vrijwel onmogelijk geworden. De gewrichten in mijn enkels en wreef zaten ‘vast’. Een wandeling naar de badkamer met een afstand van slechts vijf meter duurde meer dan vijf minuten.
Ook de gewrichten in mijn knieën, heupen, polsen en vingers waren pijnlijk. Dat duurde drie dagen. Alleen het gebruik van paracetamol, op advies van de arts, hielp iets bij het stillen van de pijn. Op de vierde dag leek er enige verlichting te komen. De koorts was gezakt tot een lichte verhoging. De gewrichtspijnen leken minder te zijn en ook de hoofdpijn was bijna helemaal verdwenen.
Op dag vijf kwam de huiduitslag. Mijn lichaam was van boven tot onder bedekt met jeukende rode bobbeltjes. De huiduitslag duurde twee dagen, maar daarna was mijn huid nog drie dagen gevoelig en pijnlijk, vooral in het zonlicht.
Uitslag
Toen de huiduitslag verdween kwam de gewrichtspijn in alle hevigheid terug. Hoewel ik goed rust hield, voelde ik me oververmoeidheid. Toen kregen mijn echtgenoot en ons dochtertje van vier de ziekte. Mijn dochter kreeg de symptomen een kleine week nadat bij mij de verschijnselen waren begonnen en bij mijn man nog een paar dagen later. De volgorde van verschijnselen was bij allebei exact hetzelfde.
Met onze dochter zijn we naar de dokter gegaan, omdat de koorts over de 40 graden heen ging. De plaatsvervangend arts vulde direct een formulier in voor een bloedtest bij het laboratorium. Zelf heb ik twee keer bloed laten prikken. De eerste keer, een week na de start van de ziekte, kon uit het bloedbeeld geen diagnose vastgesteld worden.
Antistoffen
De arts gaf aan dat de ziekte pas vastgesteld kon worden als het ziektebeeld verdwenen was en antistoffen in het bloed gevonden konden worden. Bij de tweede test is bij mij wel officieel chikungunya vastgesteld. We zijn nu exact drie maanden later: de gewrichtspijn is tot de dag van vandaag nog niet helemaal verdwenen. De ene dag gaat het beter dan de andere, maar op gezette tijden sta ik nog steeds op met stramme enkels.
Als ik een paar dagen achter elkaar achter de computer moet zitten, kan ik mijn vingers nauwelijks meer bewegen. Het wordt wel elke week minder. Volgens de dokter kan het tot een jaar duren voordat de gewrichtspijnen helemaal zijn verdwenen en bij vooral ouderen kan dit de rest van het leven blijven.
Onze dochter heeft nu nog nauwelijks last van gewrichtspijnen, maar mijn man klaagt toch ook nog steeds. Langere tijd staan of lange afstanden lopen vindt hij nog steeds heel pijnlijk. Nu ik weet dat de incubatietijd tussen de twee en de twaalf dagen is, denk ik dat ik geprikt ben door een gele koorst mug in de omgeving van de kraamkliniek bij Rio Canario en daar de besmetting heb opgelopen.
Preventie
We hebben rond ons huis nu echt alles opgeruimd waar water in kan blijven staan en waar muggen hun eitjes in kunnen leggen. Dat zou iedereen moeten doen, want preventie is uiteindelijk het enige dat echt helpt.
Waar en hoeveel gevallenIn Caribisch Nederland worden volgens het RIVM jaarlijks enkele tientallen tot honderden gevallen van chikungunya gemeld. Op onderstaande kaart is te zien in welke gebieden chikungunya voorkomt. |