Nozai Thomas Foto: Belkis Osepa
KRALENDIJK – Hij wordt door velen gezien als een bofkont die na ruim vier jaar onterecht te hebben gezeten, een mooi bedrag van bijna 490 duizend euro opstrijkt. Maar de Spelonk-zaak heeft een onvoorspelbare wending gegeven aan het leven van Nozai Thomas.
Hij vindt dat door de onterechte veroordeling, hij van zijn toekomst is beroofd. “Zelfs als je onder een boom zit, ben je vrij. Ik was gevangen en kon nergens naar toe. Het geld kan dat nooit compenseren.”
Belkis Osepa in gesprek met Nozai Thomas
Nozai Thomas (28) zit thuis op de bank en kijkt rustig naar een Amerikaanse zender op de televisie. Zijn aquarium met visjes bromt zachtjes op de achtergrond. Naast de bank ligt een kruk op de grond. Door een bedrijfsongeluk is hij al bijna vier maanden thuis. Op zich een enigszins normaal tafereeltje. Maar zijn leven is tot nu toe allesbehalve normaal verlopen. Thomas: “Mijn leven was echt als een film”.
Dwaling
Vier mannen zijn veroordeeld voor de dubbele moord op twee broers in 2005. Na inzet en onderzoek van psycholoog Lucio Ricardo en een nieuw gerechtelijk onderzoek onder leiding van Knoops’ advocaten, werd de Spelonk-zaak heropend. Twee van de veroordeelden – Nozai Thomas en Andy Melaan – kregen vrijspraak nadat zij respectievelijk viereneenhalf en acht jaar onterecht hebben vastgezeten. In april kregen zij schadevergoeding toegewezen.
Nozai Thomas praat rustig, maar zo nu en dan hoor je de emoties in zijn stem als hij het heeft over zijn toekomst en over zijn dochtertje. De Spelonk-zaak heeft een grote impact op zijn leven. Een tegenslag die hij juridisch heeft overwonnen, maar die littekens heeft achtergelaten.
Vrijheid
Thomas: “Nu kan ik tenminste met het geld een huis bouwen voor mijn kind. Het maakt deuren open, want een lening krijg ik niet bij de bank. Maar het geld is niet alles. Het compenseert echt niet wat we hebben meegemaakt. Ik ben van mijn vrijheid beroofd. Nee, ik kan het nooit inhalen. Ik heb geen schooldiploma, ik heb niets! Ik kon niet studeren. Misschien was ik nu iemand anders. Een piloot of zelfs een politieagent.”
Nozai Thomas ziet de Spelonk-zaak als een strijd naar de waarheid. Hij hoopt dat de zaak als voorbeeld dient voor andere zaken in de Cariben waarin het juridisch dreigt mis te lopen. Thomas denkt dat nog meerdere gerechtelijke dwalingen aan het licht zullen komen. “Meer jongens komen naar voren en zeggen dat het mis gaat.” Advocaat Geert-Jan Knoops heeft in het verleden gepleit voor de oprichting van een fonds voor onterecht veroordeelden, dat forensisch onderzoek zou moeten financieren in rechtszaken die mogelijk uitmonden in gerechtelijke dwalingen.
Been
Nozai Thomas is weer geconfronteerd met een tegenslag. In februari kreeg hij een elektriciteitskast van vijfhonderd kilo op zijn been. Na de operatie moet hij revalideren. Thomas voelt zich machteloos. Hij kan niet veel kan doen en vooral niet zoals vroeger met zijn dochtertje spelen en haar optillen.
Maar hij is zijn wilskracht aan het opbouwen om door te zetten. Hij past toe wat hij geleerd heeft in de gevangenis. “Ik pas me aan. Ik heb vier jaar gezeten, maar het is niet zo dat ik elke dag begon te huilen. Ik moest me aanpassen, hoewel ik wist dat ik daar niet thuishoorde.”
Door Belkis Osepa