Gilda Leonora (midden) met twee ouderen in De Beukelaar – foto: Jamila Baaziz
ROTTERDAM – Oud worden in Nederland, of toch terug naar Curaçao? Die vraagt houdt veel Caribische senioren in Nederland bezig.
De keus hangt vaak samen met de woonplaats van directe familie, weet Gilda Leonora uit ervaring. Zij werkte jaren als zorgmanager. Op 22 mei keert ze voorgoed terug naar Curaçao.
Reportage over remigratie en zorg (bijdrage: Jamila Baaziz)
In de hoek bij het raam wordt fanatiek domino gespeeld, terwijl even verderop een paar dames met smaak een Caribische maaltijd met geitenvlees en rijst met bonen eten. Caribische muziek klinkt op de achtergrond. Elke dinsdag en donderdag is er een bijeenkomst voor Caribische senioren in zorgcentrum Laurens De Beukelaar in Rotterdam-Zuid. Een plek om even samen te komen, zaken te regelen en vooral: even uit de eigen woning weg te zijn.
De keus om in Nederland oud te worden, of terug te gaan is zeer persoonlijk, zo blijkt al snel. Het hangt vaak af van de plaats waar de directe familie woont. “Ik heb het hier prima naar mijn zin”, zegt een mevrouw van 71. “Mijn kinderen wonen hier dus waarom zou ik teruggaan?” Haar tafelgenote in een scootmobiel wil juist zo snel mogelijk terug naar Curaçao: “ Ik ben ooit hier gekomen om te herstellen van een auto-ongeluk. Maar ik wil zo snel mogelijk terug. Mijn man is overleden en mijn kinderen zijn op Curaçao.”
Terug
Gilda Leonora heeft haar keus al lang geleden gemaakt. Zij stapt op 22 mei in het vliegtuig naar Curaçao. Ze woont 38 jaar in Nederland, maar kiest er heel bewust voor om terug te gaan. Terug naar haar zussen en broers, de zee en het klimaat. En ook wel een beetje omdat ze liever ‘warme’, menselijke, Curaçaose zorg krijgt, mocht dat ooit nodig zijn, dan de wat afstandelijkere zorg in Nederland.
Leonora weet waar ze het over heeft, want ze heeft jarenlang op diverse plekken als zorgmanager gewerkt. “Op Curaçao zijn de verzorgers bijna een vervanging voor de familie. Ze maken meer contact en geven ook wel eens een knuffel als dat nodig is. In Nederland is wat meer afstand en zie ik eenzaamheid bij ouderen. Dat komt omdat zaken anders geregeld zijn.” Dat de medische zorg op Curaçao minder geavanceerd is dan in Nederland neemt Leonora op de koop toe.
Twijfels
Een tafeltje verderop zit de 66-jarige Truus. Zij twijfelt nog waar ze het liefst oud wil worden. Ze is twaalf jaar geleden naar Nederland gekomen om medische redenen, maar inmiddels bevalt het haar steeds minder goed. Ze heeft schulden en woont momenteel in een half ingerichte woning. “Ik heb gevraagd om gordijnen, vloerbedekking en een wasmachine, maar tot nu toe heb ik daar niks meer over gehoord. Als ik die dingen niet krijg, ga ik terug. Ik kan niet wonen in een kaal huis. Maar als ik die spullen wel krijg, wil ik wel in Nederland blijven.”
Uit onderzoek van het Curaçaose ministerie van Sociale Ontwikkeling blijkt dat hoe langer mensen in Nederland zitten, hoe groter de kans dat ze daar blijven. Voor Leonora gaat die vlieger niet op: “Ik heb altijd gedacht om terug te gaan. Ik ben al die tijd ook geregeld teruggeweest op vakantie en voor werk. Natuurlijk ga ik in Nederland vrienden en bekenden missen en ook dat er hier meer diepgang zit in gesprekken. Maar ik kijk enorm uit naar de zee en om uren te kletsen met mijn zussen en vriendinnen daar.”
Door Jamila Baaziz