Optometrist Marie-Luise Ameen komt twee keer per maand naar Statia | Foto: Anneke Polak
ORANJESTAD – Er ijsbeert een oude man door de gangen van het ziekenhuis op Sint Eustatius. Hij wacht tot de brillenmevrouw klaar is met een klant. Hij glipt de kamer in om haar iets te geven: drie tekeningen die hij zelf gemaakt heeft, omdat hij zo blij met haar is.
Marie-Luise Ameen moet er van blozen. Ze is Duitse, optometrist, en ze woont op Saba. Ze heeft daar vorig jaar een brillenzaak geopend en sinds januari komt ze om de veertien dagen naar het buureiland Statia met een koffer vol brillen en meetapparatuur.
Voor de oude man die haar de tekeningen cadeau geeft, is ze een engel. Hij is bang voor vliegen en moest altijd met de peperdure Winair-vlucht naar Sint Maarten voor zijn ogen. Eén keer voor een meting en het uitzoeken van een nieuwe bril, en nog een keer om de bril op te halen.
Veel keus
Floyd Woodley zit in de wachtkamer. Hij is ook is blij met de komst van de optometrist: “Voorheen vloog ik ‘s ochtends heen en ‘s avonds laat terug. Dat kost je een hele werkdag.” Nu hoeft hij alleen maar even naar het ziekenhuis, op vijf minuten van waar hij woont. “Ze heeft veel keus en je hebt je bril in twee weken”. Hij lacht tevreden.
Grote besparing
Wie ook tevreden lacht, is directeur Gerard Berkel van het Queen Beatrix Medical Center. “De wachtkamer zit op zaterdag en zondag vol. Ik gok dat er twintig mensen per dag komen, dus veertig in het weekeinde, twee keer per maand.” Het scheelt enorm in de kosten, die door zorgverzekeringskantoor ZVK moesten betaald worden.
Hij kent de exacte bedragen niet, maar rekent even hardop uit zijn hoofd. “Tweehonderd dollar per vliegticket naar Sint Maarten, een vergoeding voor eten en vervoer van 50 dollar, dat betekent zeker 500 dollar per persoon want ze moeten altijd twee keer die kant op. Aan die veertig mensen die hier in het weekeinde voor een consult komen, zouden we al 20.000 dollar kwijt zijn geweest, en dan gaan we er nog van uit dat zij niet onder begeleiding naar Sint Maarten moeten. Nu zijn we alleen de kosten voor het ticket van de optometrist kwijt, plus haar hotelovernachting. Een flinke besparing, dus.”
Screening op scholen
Ameen denkt dat haar komst hard nodig was. Veel kinderen op Saba kregen al direct hun eerste bril met min drie als sterkte. Jarenlang hebben zij niet scherp gezien en lopen daardoor achter op school. Het gebeurt zelfs dat ouders dachten dat hun kind niet slim genoeg was, terwijl het gewoon niet goed zag, vertelt de Duitse. “We gaan op Saba over twee weken starten met een screening op scholen. Dat is later ook het plan voor Sint Eustatius.”
Veel volwassenen hadden een verkeerde sterkte, een kapot montuur of andere oogproblemen toen ze voor het eerst bij de optometrist kwamen. “Ik heb het echt druk, maar dat is niet erg want het zijn allemaal blije mensen”, zegt Ameen, “en dat verzin ik niet, je hebt het zelf gezien.” Ze houdt lachend de tekeningen van de oude man omhoog.
Door Anneke Polak