Ambtenaren juichen de vakbonden toe – foto: Elisa Koek
MUIZENBERG – Duizenden ambtenaren kwamen vanmorgen af op de bijeenkomst van vakbonden in de New Song Kerk.
Ondanks dat ze hun werk hebben neergelegd, zien de meesten het niet als een staking. “Ik ben niet aan het staken”, legt een douanier uit. “Ik wil informatie hebben over mijn toekomst en misschien gaan we daarna staken.”
Maatregelen
Zeven vakbonden riepen ambtenaren op om vanmorgen het werk neer te leggen. De reden is uitgelekte overheidsmaatregelen voor de ambtenaren zoals het halveren van vakantiegeld en het afschaffen van periodieke salarisverhogingen.
De New Song Kerk in Muizenberg was vanmorgen om half negen overvol. Terwijl sommige bezoekers nog hun best deden om een parkeerplek te vinden, was er geen lege stoel meer te bekennen. “Ik wil naar binnen, maar ik pas er niet meer bij”, vertelt een politieagent. De vakbonden hadden gehoopt op 2000 mensen en dit lijkt te zijn gelukt.
Volgens de vakbonden wil de overheid maatregelen doorvoeren waarvan sommige nooit zijn goedgekeurd tijdens het Centraal Georganiseerd Overleg Ambtenarenzaken (CGOA). Een belangrijke aspect is de Landsverordening Materieel Ambtenarenrecht (LMA), waarin de salarisstructuur van ambtenaren is opgesteld.
‘Ik verdien dit niet’
“Ik wil niet zomaar conclusies trekken, maar ik ben niet blij met wat ik hoor”, gaat de politieagent verder. “Het is crisis en ik wil best iets inleveren, maar het moet wel op de juiste manier gaan. Over twee jaar ga ik met pensioen en de Basisverzekering is al erg genoeg. Het is schandalig hoeveel de ouderen moet betalen. Alles wordt alleen maar duurder en we krijgen niets terug. Nu begrijp ik dat ik mijn vakantiedagen ook nog moet inleveren. Ik ben een oude man en verdien dit niet.”
Geld voor onderhoud
Een groepje brandweermannen arriveert iets na negen uur bij. Ook zij wachten buiten vanwege de drukte. “We zijn met een hele groep gekomen, want we willen weten waar we aan toe zijn. Ik ben niet van plan te gaan staken, maar het is belangrijk om alle informatie te hebben. Ik hoop dat het niet zo ver hoeft te gaan.” De kans dat er straks geen branden meer worden geblust, is volgens de mannen klein. “We gaan niet met z’n allen staken, dat doen we nooit. Een groepje net zoals nu en later een ander groepje.”
De mannen hopen dat er meer geld loskomt voor het onderhouden van hun brandweerwagen, maar zien het somber in. “Alles wordt alleen maar slechter voor iedereen. Het laatste waar de overheid aan denkt is het onderhouden van de wagens. Het is wel zonde, want we hebben nieuwe auto’s gekregen en die kunnen lang mee, mits ze onderhouden worden.”
Binnen in de zaal wordt steeds hard gejuicht en geapplaudisseerd. Een lerares vertelt dat ze erg blij is met de vakbonden. “Ze geven ons een stem terwijl de overheid ons vergeet. Ik hoop dat de stem van deze vakbonden en de duizenden mensen hier wel wordt gehoord.”
Door Elisa Koek