Het Arubaanse koppel Franklin en Jessy bezoeken voor de tweede keer het festival - foto: Leoni Leidel-Schenk

Het Arubaanse koppel Franklin en Jessy bezoeken voor de tweede keer het festival – foto: Leoni Leidel-Schenk

WILLEMSTAD – Het is rustig bij het Hilton Hotel. Het is de nasleep van alweer de vierde editie van het Curaçao North Sea Jazz (CNSJ) festival; gasten van verschillende nationaliteiten relaxen aan de bar, halen wat slaap in op het strand en zijn vooral aan het nagenieten.

 
Het festival heeft Curaçao op de kaart gezet en dat is te zien aan het gevarieerde publiek. Ook Franklin en Jessy zijn dit jaar weer uit Aruba overgekomen voor het festival. Terwijl op het buureiland jaarlijks een groot festival plaatsvindt, wijken Arubanen liever uit naar CNSJ. “Op Aruba is het Soul Beach Festival vooral gericht op Amerikaanse toeristen. Op Curaçao spelen artiesten waar wij van houden”, zegt Franklin.

 
Franklin en Jessy zijn vrijdag om half 10 ‘s avonds geland, hebben ingecheckt bij het hotel en zijn gelijk doorgegaan naar Marc Anthony. “Het was geweldig”, zegt Jessy. De salsakoningen Marc Anthony en Luis Miguel waren haar hoogtepunten. Een kaartje voor het festival vindt ze niet te duur. “Op Aruba komen niet zoveel grote artiesten voor zo’n prijs. Daar betaal je ook nog voor een staplaats, hoe dichterbij het podium, hoe duurder. Hier kan je staan waar je wil.”

 
Niet gierig
George komt uit Texas en besloot afgelopen dinsdag pas om hierheen te komen. Hij is een van de Amerikanen die, ondanks dat hun thuisland genoeg te bieden heeft qua concerten, is afgereisd naar Curaçao. “Ik had wat vrije dagen over en ik wilde er even tussenuit. Ik hou van muziek dus dit leek me perfect. Wat ik geweldig vind aan dit festival, is dat ze niet gierig zijn met artiesten. Vaak wordt maar een grote artiest per avond ingeboekt. Hier halen ze alles uit de kast!”

 
Gratis meegenieten
De Nederlandse stewardess Raya hoopte op haar werkreis naar Curaçao een kaartje voor het festival te regelen. Toen dit niet lukte, zat ze zaterdag naar eigen zeggen depressief in het hotel. “Kennelijk heeft iemand mij geobserveerd, want opeens werd ik benaderd door festivaldirecteur Jan Willem Luyken. Hij vond dat ik een kaartje verdiende. Eerst geloofde ik het niet, wat een geluk! Hij legde mij uit dat de organisatie graag wat doet voor mensen die niet zoveel hebben en dat waardeer ik zeer.”

 
Robert heeft ook gratis kunnen meegenieten. Hij werkt voor de Canadese kustwacht op Curaçao en verblijft in het Floris Suite Hotel. “Vanaf mijn balkon kan ik zo het grote scherm van de Sam Cooke Stage zien en het geluid is prima. Ik hoef niet zo nodig meer te gaan. De beste editie was met Sting, toen ben ik wel geweest. Maar met een biertje op het balkon ben ik ook tevreden.”

 
Hek
Dit kan een van de laatste keren zijn dat Robert voor niets kan meekijken. De organisatie heeft dit jaar al een extra hoog hek gezet om het Royal Palm resort. Bewoners van het resort konden de afgelopen jaren de artiesten op het hoofdpodium van dichtbij bewonderen. Naar verluidt sloegen daar een aantal bewoners een slaatje uit; 50 dollar om vanaf het balkon mee te genieten. Dit is nu alleen nog mogelijk vanaf het dak.

 
Door Leoni Leidel-schenk