ORANJESTAD — Het IMF-rapport heeft de komende verkiezingen eindelijk hun hoofdthema gegeven. Verder zijn de restzetelpartijtjes verzekerd van deelname, gaat Marisol echt niet naar Nederland en is Lainda Westerhof terug van weggeweest.
De sterren, de goden, karma, zij hadden het kennelijk allemaal zo gewild. Een dag voordat de kieslijsten met veel bombarie en media-aandacht werden ingediend bracht het IMF haar definitieve rapport over de Arubaanse economie naar voren. Het verschilt niet zo heel veel van de preliminaire publicatie, maar dat maakt het niet minder urgent. Of vernietigend.
Je kan het in ieder geval niet opzij leggen en je merkt in ieder geval op sociale media en op de inbelprogramma’s op de radio dat de bevolking eindelijk een handvat heeft gekregen om aan vast te houden voor 27 september.
Er ligt een thema op tafel en de agenda staat eindelijk op scherp. Het mandaat gaat naar de partij die het beste antwoord heeft op het groeiende tekort, de oplopende staatsschuld en de werkloosheid. Je merkt ook aan de partijen dat ze moeite hebben hun verhaal aan te passen op het rapport. De oppositie wijst er weliswaar keihard op maar spreekt nog niet van een eigen concrete stappenplan.
De regeringspartij verdraait de conclusie en wijst er alleen op dat het IMF hun aanpak op gebied van toerisme aanprijst. “Ook zij zeggen Bon Trabou y Ainda Falta”, is de vrolijke boodschap. Geen woord over hoe het IMF het nog altijd een beetje raar vindt dat de indirecte belastingen werden gehalveerd en dat er grote zorgen zijn over APFA en de PPP’s.
Het IMF is zelfs bang dat de regering extra geld gaat besteden in de aanloop naar de verkiezingen. Premier Eman bezweert echter dat zoiets niet gaat gebeuren. Wat hij echter steeds minder kan doen is de aandacht van het probleemstuk afleiden. Zeker niet na het debat van 22 augustus, dat zich specifiek gaat richten op de economische situatie van het eiland. Het is te hopen dat de partijprogramma’s van AVP, MEP en PDR hier flink wat aandacht aan besteden. Ze zijn nog niet klaar. Er is nog tijd om flink aan te passen.
De restjes
Intussen hebben UPP, RED en PPA ook hun benodigde handtekeningen bij elkaar gekregen om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. UPP was al na een dag klaar. Dat zou erop kunnen wijzen dat MEP-aanhangers in hun oude minister een mogelijke coalitiepartner zien voor hun partij, mocht dat aan de orde zijn. RED kwam een dag later binnen. De aanhang voor de deur van het register had iets weg van jong gajes met een wietplantje of twee in de tuin. PPA, was gisteren pas klaar. Met hangen en wurgen. Ooit, lang geleden was dat een van de twee grootste partijen op het eiland. Sneu.
Of je drop lust
Nog even terug naar de kieslijsten. Vorige week schreef ik nog dat Marisol Lopez-Tromp mogelijk een gevolmachtigd ministerschap in Nederland zou ambiëren. “Wanneer ik weer eens ga dan breng ik wel een zak drop voor je mee terug”, zei ze tegen mij toen de lijsten werden ingediend. Met andere woorden: Marisol wil niet naar Nederland. Bij deze genoteerd.
Ook opvallend waren de toevoegingen van Jan de Ruijter op de lijst van UPP en Luigi Bergen op de lijst van MEP. Dat laatste was vooral pijnlijk voor zijn oude partij RED, die eerder op de dag nog tegen de pers zeiden dat Luigi nog wel bij de partij hoorde maar deze keer niet op de lijst stond. Niemand wist dat hij de switch naar geel had gemaakt. “Ik was na 2009 van plan uit de politiek te blijven maar mijn achterban bleef me vragen om dat te heroverwegen. Hun voorwaarde was wel dat ik niet terug zou keren naar RED”, aldus Bergen zelf. Het proces en zijn besluit waren tot de dag zelf binnen een zeer kleine kring gehouden. “Toen de lijst van MEP werd bekendgemaakt stroomden de verbaasde telefoontjes en berichten ook binnen”, verklaarde hij met een brede grijns.
Lainda
En toen was ze weer terug in het openbare leven. Lainda Westerhof gaf afgelopen weekend een radio-interview waarin ze aangaf dat zij, maar vooral ook haar moeder, ziek waren en dat ze daarom had besloten om dit jaar af te zien van deelname aan de verkiezingen. Alle geruchten over dat zij geld zou hebben gewassen en geheime bankrekeningen elders zou hebben zijn vals. Geen speld tussen te krijgen en na het interview, waar ik ook bij zat, vloog ze de deur uit. Het punt is echter – en dat is weer typisch zoiets waar je dagen later op komt wanneer het programma wordt herhaald – is dat de beschuldigingen die zij noemde niet helemaal stroken met wat er daadwerkelijk van haar werd gezegd. Bijvoorbeeld dat niet zij geld wit waste maar dat het geld dat zij op haar rekening zou hebben gestort (het zou ook die storting zijn geweest die het alarm van de autoriteiten deed afgaan) afkomstig zou zijn geweest van mogelijke witwasserij op Curaçao. Anyway, misschien dat het alsnog een keer aan haar gevraagd kan worden.
Door Ariën Rasmijn