still uit Tula, foto: Benelux Film Distribution
WILLEMSTAD – “Leijnders koos voor het koloniale verhaal van Tula als lulletje rozenwater en niet de echte leider”, schrijft de Surinaamse historicus Sandew Hira over de film ‘Tula, The Revolt’ in een column die de lokale pers ruim heeft gehaald.
Hira vindt dat de inhoud van de film niet klopt en belangrijke delen zijn weggelaten. Scriptschrijver en regisseur van de film Jeroen Leijnders ziet de rol van Tula anders en vindt dat zijn verhaal niet afdoet aan Tula als held van Curaçao. “Ik weet niet hoe Hira aan zijn informatie komt, maar ik ben zeker van de inhoud. Bovendien vind ik Tula geen mindere held, omdat hij geen geweld wilde gebruiken. Was het verhaal mooier geweest als Tula om zich heen had gemaaid? Ik vind van niet.”
Leijnders riep voor het schrijven van het script de hulp in van de historici Charles Do Rego en Pacheco Domacassé en baseerde de film op hun kennis over de vrijheidsstrijder.
Geen goed woord had Sandew Hira over voor de film die in Nederland en Curaçao zorgt voor uitverkochte bioscoopzalen. Leijnders is niet verbaasd over de kritiek van Hira. Hij ontmoette de columnist twee keer eerder en vroeg hem twee jaar geleden mee te denken over de film Tula, The Revolt. “Dit weigerde hij, omdat hij denkt dat blanken nooit kunnen begrijpen wat er toen is gebeurd. Wij wilden met Tula juist mensen samenbrengen in plaats van groeperingen van daders en slachtoffers creëren. We wilden een podium bieden voor discussie en dat is gelukt.”
Karakters niet uitgediept
Niet alleen Hira levert kritiek op de film. Ook de website Caraïbische Letteren plaatste een kritische recensie van recensieschrijver Dick Gilsing. “Ofschoon er alleen op Curaçao is gefilmd, is het eiland nauwelijks te herkennen. Jammer is ook, dat het verhaal en vooral de karakters nogal schematisch zijn ingevuld”, schreef hij. Leijnders kan zich in deze kritiek enigszins verplaatsen en legt uit dat de beslissing om de karakters niet verder uit te diepen bewust is gemaakt. “Er werd van ons verwacht dat het volledige verhaal verteld werd. We konden geen delen weglaten, want dan zou de geschiedenis niet meer kloppen. Ik heb er dus voor gekozen om de inhoud koste wat kost kloppend te houden en de karakters iets minder uit te diepen. Daar kwam bij dat de film wegens distributie ingekort moest worden naar 100 minuten. Je kunt dan scenes gaan schrappen, maar ik wilde het hele verhaal vertellen.”
‘De historie klopt’
Behalve negatieve reacties, zijn er ook veel mensen lovend over de film. Vooral op sociale mediakanalen wordt vol lof gesproken over de professionele aanpak van de film en de Curaçaose kenmerken zoals muziek en dans die naar voren komen. “Ik heb veel positieve reacties gehad”, vertelt Leijnders verder. “Ook de beslissing van de Curaçaose regering om kinderen gratis naar de film te sturen, is niet voor niets. De historie klopt. Veel blanke mensen die de film kijken, schamen zich voor wat hun voorouders hebben gedaan en dat is mooi. Het is onze bedoeling dat iedereen elkaar beter gaat begrijpen en hierover samen gaat praten.”
Door Elisa Koek en Dick Drayer (audio)