Kleurrijke vliegers zijn langs de straten te koop tijdens vliegerseizoen – foto: Elisa Koek
WILLEMSTAD – Na carnaval, in de vastentijd, als over Curaçao de strakke wind van ‘Kuaresma’ waait, begint de ‘Temporada di Fli’. Het is de periode van begin maart tot eind mei dat er traditioneel gevliegerd wordt.
“De eerste vliegers werden in de slaventijd gemaakt van planten, bloemen en bladeren”, vertelt voorzitter van Fundashon Fli Korsou, Jorge Jansen. “Alleen deze materialen waren beschikbaar voor de slaven. De planten werden gedroogd en simpelweg beplakt met bloemen en bladeren en gingen de lucht in. Toen al werden er onderling wedstrijdjes gespeeld onder de kinderen in deze tijd van het jaar.”
Meters lang
“Het vliegeren werd steeds populairder tijdens de Kuaresma”, gaat Jansen verder. “Nu hebben we een officieel vliegerseizoen en organiseren we wedstrijden. Er zijn 20 á 30 groepen vliegeraars op Curaçao en tijdens de wedstrijden trekken zij werkelijk alles uit de kast. Sommige vliegers zijn meters lang en zijn beplakt en beschilderd met allerlei mooie figuren.” Hoewel op het eerste gezicht vliegeren een sport lijkt voor kinderen, klopt dit volgens Jansen totaal niet. “Vliegeren zit in je bloed en als je het eenmaal kunt, blijf je het doen. Ik ken mensen van in de tachtig, die nog elk jaar enthousiast vliegeren!”
Stukje hout en plastic folie
Voor de 46-jarige Lindorf is het vliegerseizoen de beste tijd van het jaar. Zijn kleurige, zelfgemaakte vliegers wapperen vrolijk langs de kant van de Caracasbaaiweg. De vliegerverkoper is in zijn nopjes met het repareren en maken van nieuwe vliegers. “Ik zit hier elke dag van zonsopkomst tot zonsondergang”, legt de vliegermaker uit terwijl hij een touw om een stukje hout wikkelt. “Ik moet veel repareren, want de bientu (wind) is erg strak deze dagen. Soms waaien de ‘fli’ (vliegers) ze kapot terwijl ze hier hangen. Ook repareer ik vliegers van klanten die ze bij mij hebben gekocht en een ongelukje hebben gehad. Vliegeren is een hele kunst en dat begrijp ik.”
Het vliegeren zit er bij Lindorf eigenlijk al zijn hele leven in. “Zodra ik kon lopen, nam mijn vader me mee vliegeren. Soms bleef ik uren achter dat ding aanrennen voor hij de lucht in ging, maar ik gaf niet op. Later leerde mijn vader mij hoe ik zelf een vlieger moest bouwen en dat doe ik nu nog steeds. Ik maak een skelet van hout of plastic en bind hier een touwtje omheen. De kleuren plak ik op het hout of plastic. Meestal gebruik ik dun, doorzichtig plastic folie om het af te werken, maar je kunt het ook met bloemen doen of iets anders dat je mooi vindt.” Lindorf begint meestal begin maart met de verkoop van vliegers. In mei, afhankelijk van de verkoop en natuurlijk de wind, ruimt hij zijn spullen weer op.
Door Elisa Koek