Amper een sloot water scheidt Curaçao van Venezuela, maar de dood van president Hugo Chavez roept op het naburige eiland minder emoties op dan je zou kunnen verwachten. Het nieuws verspreidde zich razendsnel, de nieuwe media stroomden vol met reacties, maar tranen met tuiten wordt er niet gehuild.

“Chavez a muri!”, was overal op Facebook te lezen. De dood van de Venezolaanse president houdt Curaçao zeker bezig. De discussie of dit een positieve of negatieve ontwikkeling is, loopt hoog op. De 38-jarige Godfried werkt bij de Isla raffinaderij en heeft veel Venezolaanse collega’s. “Chavez is heel belangrijk voor Venezuela”, legt de Curaçaoënaar uit, “hij heeft veel goeds gedaan voor het land. De economie is opgebloeid doordat hij veel bedrijven heeft genationaliseerd. Hij kwam op voor zijn volk en gaf ze het geld wat toebehoorde aan Venezuela. Ik leef mee met de Venezolanen, maar denk niet dat voor ons veel betekent. De bal ligt al een tijd bij onszelf, de regering moet willen samenwerken met Venezuela.”

Hoop vervlogen
Bij een familie op het Brionplein is geen lach op het gezicht te bekennen. “Wij rouwen om het verlies van deze man, maar hij is nu op een goede plek.” De 34-jarige moeder van het gezin had gehoopt op meer samenwerking tussen Curaçao en Venezuela, maar is bang dat dit nu van de baan is. “Ik heb veel contacten in Venezuela en heb er zelfs een tijdje gewoond vroeger. Al jaren dingen tegenstanders naar de macht, maar het volk koos keer op keer voor Chavez. Venezuela kan heel veel betekenen voor Curaçao en het contact tussen ex-premier Gerrit Schotte en Chavez was erg goed. Dit moet voortgezet worden, maar ik ben bang dat deze regering op Curaçao andere prioriteiten heeft. Nu er ook nog een nieuwe president komt in Venezuela, is de hoop vervlogen. Hij weet waarschijnlijk niet eens waar Curaçao ligt.”

Feest
Bij een snek in Montanja lijkt niemand te treuren. Er staan wat mannen die naar eigen zeggen ‘veel te oud’ zijn en die zich meer interesseren in elkaar dan in de Zuid-Amerikaanse president. “Er gaat wel vaker iemand dood”, lacht een van de mannen. “Chavez is niet belangrijker dan een jongeman hier op Curaçao.” Bij een Chinese toko een stukje verderop is de sfeer iets anders. “Op Chavez”, schreeuwt een jonge Curaçaoënaar terwijl hij triomfantelijk zijn flesje Polar de lucht in heft. Zijn vriend legt uit dat de dood van Chavez eerder een reden is om te feesten dan te treuren. “Die man was een dictator en Venezuela is nu eindelijk bevrijd. Mensen krijgen een eerlijke kans en er kan nu een goede leider opstaan die van Venezuela weer een democratie maakt. Het is rot voor zijn familie, maar goed voor het land.”

Door: Elisa Koek