Minister Plasterk van Koninkrijksrelaties zet amper voet aan wal op Bonaire – het grootste eiland van Caribisch Nederland – en hij krijgt meteen een aantal petities aangeboden van Nederlandse ambtenaren die daar werken. Hun salaris en juridische positie zijn niet gelijk aan die van de collega’s in Nederland.
Plasterk neemt petites in ontvangst
Bonaire is voor Plasterk de laatste halte van de zesdaagse kennismakingsreis door de landen en gemeenten van de Nederlandse Cariben. Op Flamingo International Airport werd hij opgewacht door vertegenwoordigers van de brandweer, van het gevangeniswezen, van de Koninklijke Marechaussee en door ambtenaren uit de publieke sector. Met steun van de vakbond ‘STrAF’, overhandigden de vertegenwoordigers van die groepen de minister petities. Ze vragen om urgent aandacht te besteden aan hun zaak. Salarissen moeten gelijk getrokken worden en ze willen ook dat er gekeken worden naar hun secundaire arbeidsvoorwaarden.
Plasterk benadrukt dat hij coördinerend minister is en dat hij niet alles ‘in z’n eentje’ doet. ‘Het is anders dan bijvoorbeeld op Curaçao. Hier ben ik ook hun minister. Dus ze hebben alle recht en reden om aandacht voor hun zaak te eisen. Als er vragen zijn over zorgkosten of de infrastructuur, dan moet ik ervoor zorgen dat het op het bureau van mijn collega komt.”
Ronald Plasterk in gesprek met Belkis Osepa
Op alle eilanden hebben de regeringen, parlementen, eilandsraden en andere groeperingen hun wensen aan de minister kenbaar gemaakt. “Ik heb niet één boodschappenlijst gekregen, maar een hele stapel. Ik ga daar iets aan doen. Maar dat wil niet altijd zeggen dat iedereen precies zijn zin krijgt.”
Plasterk is duidelijk erg moe, maar hij kijkt tevreden terug op zijn reis. “Op Curaçao was ik onder de indruk van hoe de regering de problemen onder ogen ziet en wil aanpakken. Men wil op een positieve manier naar de toekomst kijken en samen met Nederland en de andere twee landen in het Koninkrijk een win-win situatie creëren. Er is nu een goed gevoel onderling.”
De verschillende samenlevingen binnen het Koninkrijk was het meest opvallende voor Plasterk. “Je ervaart het pas als je het ziet. Het meest opvallende was het contrast tussen Sint Maarten en Saba. Sint Maarten is in extreme mate een eiland van passanten waar Amerikaanse toeristen korte tijd komen om plezier te hebben. En Saba is relatief klein en op zichzelf zonder massatoerisme. En dat op een paar kilometer van mekaar.”
Door: Belkis Osepa