De vakbonden kondigen een algemene staking aan - foto: José Manuel Dias

De vakbonden kondigen een algemene staking aan – foto: José Manuel Dias

WILLEMSTAD – De algemene staking die de vakbondcentrales SSK en SGTK voor donderdag hebben aangekondigd, roept veel vragen op bij politici. Terwijl de oppositie kritiek heeft op de manier waarop de regering omgaat met het conflict, questioneren de coalitiepartijen het feit dat de vakbonden de Landsverordening Optimalisatie Overheidsgelieerde Entiteiten gebruiken als één van de redenen voor de algemene staking.

“Ik sta er versteld van, dat net nu een oplossing voor het conflict in zicht kwam, de vakbondsleiders hooi op het vuur gooien. De vakbonden moeten niet met valse argumenten komen om een algemene staking te rechtvaardigen.” Zo reageert Alex Rosaria, de politieke leider van de partij PAIS op de bewering van de vakbonden dat de Landsverordening in kwestie de vrije onderhandeling van cao’s belemmert.

Meer financiële controle
Volgens Rosaria heeft deze wet niets te maken met cao’s. Het is simpelweg een wet om meer efficiëntie en meer controle te brengen in overheids-nv’s en –stichtingen. Politiek leider van de PAR, Zita Jesus-Leito betreurt dat een algemene staking wordt afgekondigd zonder geldige reden en, nog erger, dat een wet als deze als argument wordt gebruikt. “Ik zie niet hoe deze wet enige vakbond belemmert in de toekomst. Met eenvoudigweg een uitleg van de wet hadden de vakbonden kunnen achterhalen dat dit geen reden kan zijn voor een algemene staking,” merkt Jesus-Leito op.

Hensley Koeiman, de politieke leider van de partij MAN, is de mening toegedaan dat als de vakbonden vinden dat deze wet internationale verdragen schendt en vrije cao-onderhandelingen belemmert, zij moeten vragen om de wet aan te passen en niet een algemen staking moeten afkondigen.

Wet met verborgen maatregelen
In tegenstelling tot de andere partijen bij het behandelen van het wetsvoorstel in de Centrale Commissie van het Parlement, verwierp de MFK-fractie deze.

“Wij veegden het wetsvoorstel van tafel omdat het heel veel internationale verdragen schendt. Het is een wetsvoorstel met verborgen maatregelen erin.” Zo geeft Gerrit Schotte, de politieke leider van de MFK, te kennen.

Diplomatieke oplossing
Schotte betreurt dat de overheid niet alle mogelijkheden naging om tot een oplossing te komen voor de impasse tussen de SGTK, de aannemersvereniging AAV en de Isla-raffinaderij. “Als ik regeerder was geweest, zou de staking van de contractanten in dienst van de aannemers niet langer dan twee dagen hebben geduurd. Ik zou alle diplomatieke voorzieningen hebben uitgeput om met de Venezolaanse president te praten en tot een oplossing te komen.”

Volgens Schotte moet de regering PdVSA overhalen om het verschil op te heffen dat bestaat tussen de lonen van de aannemerscontractanten en degenen die in vaste dienst zijn van de Isla-raffinaderij. Als oplossing voor de 3000 gulden lumpsum die de aannemerscontractanten eisen, stelt Schotte voor dat de overheid dat prefinanciert en de PdVSA een garantiebrief laat ondertekenen waarin zij zich verplicht om het totaalbedrag terug te betalen in de vorm van olie of olieproducten.

Door José Manuel Dias