Xavier en Anne, lokale inwoners, net getrouwd op Bonaire - Foto: Janita Monna

Xavier en Anne, lokale inwoners, net getrouwd op Bonaire – Foto: Janita Monna

KRALENDIJK – Woensdag trouwden Anne en Xavier. Ze zijn het eerste lokale homostel dat op Bonaire in de echt verbonden wordt. “Het was liefde op het eerste gezicht.”

Een paar dagen voor de huwelijksdag is het in hun huis een zoete inval. Familie van Xavier, zijn beste vriendin en zijn getuige zijn zojuist aangekomen uit Venezuela. Zijn moeder heeft net kennisgemaakt met die van Anne.

De twee mannen kennen elkaar inmiddels anderhalf jaar. Anne woonde op Aruba. Hij was eigenlijk van plan te verhuizen naar Nederland, toen zijn baas hem een baan aanbood op Bonaire.

“Wauw, I’m gonna marry this guy!” dacht Xavier, toen Anne het restaurant binnen kwam lopen waar hij in de keuken werkt. Ze spraken wat af voor de volgende dag. “Het voelde meteen vertrouwd. Ja, het was liefde op het eerste gezicht”, zeggen ze allebei.

Ik moet wat vertellen

Xavier wist op zijn zestiende dat hij op mannen viel. Hij woonde toen nog in Venezuela. “Heel lang had ik het gevoel dat ik iets heel slechts deed. Maar toen mijn zus erachter kwam, vond ze het oké. Ik zag er erg tegenop om het mijn moeder te vertellen. Op een avond, toen ik samen met haar naar ‘Grey’s Anatomy’ zat te kijken, zei ik tijdens de reclames ineens: ‘Ik moet je wat vertellen. I’m gay.’ Daarna keek ze verder naar het programma. We hebben er eigenlijk nooit meer over gepraat.”

Voor Anne was het anders. Hij worstelde jaren. “Heel lang heb ik geprobeerd om op een meisje verliefd te worden. Om een ‘normaal’ leven te leiden. Maar toen ik 27 was, heb ik uiteindelijk aan mezelf toegegeven dat ik van mannen houd.”

Geaccepteerd

Beiden zijn door hun nabije omgeving – vrienden, familie, collega’s – volledig geaccepteerd. Maar zeggen ze ook: “Als we hier op Bonaire hand in hand lopen, gebeurt het vaak dat we nageroepen worden. ‘Vuile homo’, dat soort dingen. We proberen dat te blokkeren. Je kunt er op dat moment niks aan doen.”

Ook maakten ze mee dat op een feestje een man boos wegliep omdat er homo’s waren. “Ja, dat kan me behoorlijk razend maken”, zegt Xavier. “Ik vraag zo’n man niet eens om mij te accepteren. Ik wil alleen met rust gelaten worden. Mensen maken van hún probleem, ons probleem.”

Volgens Anne zou er binnen het onderwijs bijvoorbeeld meer aandacht voor homoseksualiteit moeten komen. “Bewustwording begint bij de kinderen.”

Ja-woord

De bruiloft vierden ze groots, boven op de Seru Largu. “Toen ik hoorde dat we toestemming nodig hadden van de Rooms-Katholieke kerk om elkaar bij het kruis op de berg het ja-woord te mogen geven, kreeg ik een black-out”, zegt Xavier. “Ik dacht dat we het konden vergeten.” Maar dat bleek mee te vallen.

Ze zijn blij dat ze als twee mannen op hun eigen eiland konden trouwen. Tegelijk, zeggen ze ook, is het raar dat het niet overal kan: “Want we zijn allemaal mensen. Gelijke rechten gelden voor iedereen.”

Door Janita Monna