Onafhankelijkheid, het uitblijven van strenge maatregelen rondom de 80/20-regeling of het niet uitschakelen van de maffia in de samenleving zijn heikel punten voor veel bezoekers. (foto Elisa Koek)

Onafhankelijkheid, het uitblijven van strenge maatregelen rondom de 80/20-regeling of het niet uitschakelen van de maffia in de samenleving zijn heikel punten voor veel bezoekers – foto’s: Elisa Koek)

WILLEMSTAD – Van de duizenden mensen die twee jaar geleden de stille tocht voor Helmin Wiels bijwoonden, lijkt weinig meer over. Precies twee jaar na zijn dood namen slechts een paar honderd mensen de tijd om hem te herdenken.

De mensen die de vermoorde politicus vanavond herdachten, zijn letterlijk verdeeld. Een deel van hen woont de herdenking bij Marie Pampoen bij die door Wiels’ partij Pueblo Soberano is georganiseerd. Een ander deel is bij de mis in de kerk van Steenrijk die door 1 Tim Magno, een partij die is opgericht door Helmin’s broer Aubert, is georganiseerd.

Elisa Koek was bij de twee herdenkingen en maakte de volgende reportage

wiels 2

Niet alleen de locaties tekenen de verdeeldheid in de ooit hechte aanhang van Helmin Wiels en zijn partij. Terwijl het volkslied op het strand bij Marie Pampoen wordt ingezet, grijpt een man gehuld in een beige PS-shirt de gelegenheid aan om zijn onvrede over de partij te uiten. “Stelletje hypocrieten, leugenaars”, schreeuwt hij ziedend terwijl hij zich optrekt uit zijn rolstoel. De menigte kijkt ongemakkelijk om zich heen en probeert de herdenking voort te zetten, maar de toon is gezet.

Onvrede
De man is boos, omdat PS niet opkomt voor het Curaçaose volk en meer mensen delen zijn mening. Onafhankelijkheid, het uitblijven van strenge maatregelen rondom de 80/20-regeling of het niet uitschakelen van de ‘maffia’ in de samenleving zijn heikele punten voor veel bezoekers. “Wiels was soms echt een dictator, maar hij kwam zijn beloftes na”, zegt Winfried Kiridongo. “De laatste twee jaar gebeurt er niets, maar ik verwacht niet dat dat met Tim Magno wel zou gebeuren. Wiels was verandering, maar die is dood. Ik zie het nu somber in, maar ik blijf Soberano is hart en nieren.”

Parlementariër Winifred Raveneau begrijpt dat er onvrede is. Ze zegt dat vaak wordt onderschat hoe groot de impact van de dood van een politiek leider is. “Het is een wond die moet hechten en dit duurt even. We zijn nu op het punt dat we verder kunnen met een andere leider, maar ook wij moesten een nieuwe weg vinden.” Het uiteenvallen van de partij hoort volgens haar ook bij het proces. “Ook dit doet ons pijn, we hopen dat ze ooit weer toenadering zoeken.”

Terwijl de feestmuziek nog even doorgaat bij Marie Pampoen, luiden in Steenrijk de kerkklokken. Aubert Wiels en zijn partij 1 Tim Magno houdt hier een herdenkingsdienst. De opkomst is niet groot: een kleine honderd man heeft zich verzameld in de kerk. Sommigen blijken niet eens voor de herdenking te komen: “Ik ga elke dinsdag naar de kerk en toevallig is de herdenking nu. Het was mooi, maar ik zou liegen als ik zeg dat ik voor Wiels ben gekomen”, vertelt een vrouw die op stap is met haar twee kinderen.

Aubert Wiels zelf is heel tevreden met het verloop van de avond

Aubert Wiels zelf is heel tevreden met het verloop van de avond

‘PS is dood’
Aubert Wiels zelf is heel tevreden met het verloop van de avond. “Ik had minder mensen verwacht door alle activiteiten van vandaag. Dit was een mooie opkomst.” De verdeeldheid onder de PS-achterban verdwijnt niet als het aan hem ligt. Hij is zeker niet van plan toenadering te zoeken. “Er is geen gezamenlijke weg meer voor ons. Pueblo Soberano is dood.”

Door Elisa Koek