Familie Maduro - foto: Jamila Baaziz

Familie Maduro – foto: Jamila Baaziz

ROTTERDAM – “Wij zijn op Curaçao geboren, maar om er nu te gaan wonen moeten we een verblijfsvergunning aanvragen. Dat is toch raar?”

Maiky en Zoila Maduro willen met hun gezin naar Curaçao verhuizen. Het stel heeft reuma en andere gezondheidsklachten die het wonen in Nederland zwaar maken. Maar hun remigratie is ingewikkelder dan gedacht.

Reportage remigreren (bijdrage: Jamila Baaziz)

“Omdat onze ouders niet op Curaçao geboren zijn, moeten we een werk- en verblijfsvergunning aanvragen”, heeft moeder Maduro ontdekt. Vanachter haar computer in de Rotterdamse wijk Charlois zoekt ze zoveel mogelijk informatie over de aanstaande (re)migratie. Stukje bij beetje worden alle puzzelstukjes gevonden. “Onze kinderen, Rosaly en Rushwin, zijn in Nederland geboren, dus voor hen geldt weer een andere procedure.” Vader Maduro: “Het lijkt wel op je dan ‘geen recht’ hebt op je eiland. Ik ben geboren op Curaçao, mijn moeder op Aruba en mijn vader op Cuba. Maar ik kan nergens zomaar terecht.”

Procedures
Curaçaoenaars in Nederland die terug willen naar hun eiland krijgen te maken met allerlei – soms ingewikkelde – procedures. Dat speelt vooral als hun ouders en/of kinderen niet op Curaçao geboren zijn. Bij remigratie komt in die gevallen meer kijken dan een inschrijving in het Bevolkingsregister bij Kranshi. Migratiebureau Na Kaminda merkt dat er veel mensen zijn die niet precies weten welke procedures doorlopen moeten worden bij remigratie.  Het bureau regelt tegen een vergoeding praktische en formele zaken.

Langereis is een van de initiatiefnemers: “Veel Curaçaoënaars denken dat ze zich gewoon bij Kranshi kunnen inschrijven en dat dat voldoende is, maar dat is lang niet altijd het geval. Zeker als er kinderen zijn die in Nederland geboren zijn, of als niet minstens één van de ouders van de migrant ook op het eiland geboren is, gelden andere procedures. ”

De familie Maduro neemt daarom rustig de tijd om al hun zaken te regelen, van de verblijfsvergunningen tot de verscheping van hun spullen. “Van bekenden horen we dat mensen soms Curaçao worden uitgezet omdat ze hun papieren niet goed geregeld hadden. Wij willen alles goed uitzoeken.” Ondertussen dromen ze vanaf hun bankstel alvast voorzichtig van hun nieuwe leven op Curaçao. “Minder pijn, de warmte en een relaxter leven met wat minder zorgen.”

Vertrekken
De keus om uit Nederland te vertrekken is niet al te moeilijk. “Negen maanden van het jaar zitten we hier binnen”, zegt vader Maduro. “We kunnen door onze gezondheid niet meer werken. En Nederland is duur geworden. We hebben hoge stookkosten, omdat we met die kou veel last hebben van onze reuma. Dat kunnen we niet betalen. Wij kunnen geen bijdrage meer leveren aan Nederland, dus dan kunnen we beter daar gaan wonen.”

De drijfveren van de familie Maduro om naar Curaçao te verhuizen zijn niet uniek. Het Curaçaose ministerie van Sociale Ontwikkeling heeft recentelijk onderzoek laten doen naar migratiefactoren die van invloed zijn op een eventuele terugkeer naar Curaçao. Deze zijn te lezen in het rapport Ayó òf te aweró. Het klimaat en de levensstijl op het eiland spelen voor veel mensen een belangrijke rol bij (re)migratie.

Nieuwe ervaring
Hoe het leven van de Maduro’s op Curaçao er precies uit gaat zien, weten ze nog niet. “We hebben er maar heel kort gewoond als kind, dus het is eigenlijk een nieuwe ervaring”, aldus moeder Maduro. Maar plannen zijn er genoeg: vader overweegt de aanschaf van een grote broodmachine en dochter Rosaly is bereid om met haar kookkunsten wat geld te verdienen. Voor de verstandelijk gehandicapte Rushwin biedt het eiland in ieder geval meer mogelijkheden om lekker buiten te zijn.

Door Jamila Baaziz